.

این وبلاگ را حذف کردم تا دیگر عاملی برای غفلت نویسنده از یاد خدا نشود.

این وبلاگ به روز نمی شود و مطمئن هستم این نوشته ارزنده ترین نتیجه ی وبلاگ نویسی من در طول 4 سال گذشته بود.

اولین بار که نوشتم محتوا این بود:

نوشتن هم بد چیزی نیست ها! و نوشتم.

الان می گویم نوشتن دقیقا چیز بدی است. چرا بنویسم؟

این وبلاگ را نگه داشتم تا آیینه ی عبرت باشد.

برای آن کس می نوشتم که نامه های نانوشته را می خواند. پس نوشتن نشناختن او می نمود.

خدا نگهدار جامعه ی اینترنتی، برای همیشه